mei 05

Home

WAT IS HEIJPLAAT?

Heijplaat is een echt Rotterdams haven dorp. Het oude gedeelte van het tuindorp heeft samen met het RDM terrein en de Quarantaine Inrichting de status beschermd stadsgezicht. Met de bouw van het oude tuindorp Heijplaat is ongeveer 100 jaar geleden begonnen door de gebroeders Baanders van de Amsterdamse school.

Zij kregen de opdracht van de toenmalige scheepsbouwer RDM om een dorp te bouwen voor een deel van hun werknemers.

kaart van het gebied waar Heijplaat gebouwd is rond 1910

Heijplaat is gebouwd in een typisch Zuid Hollands rivieren landschap op de zuid oever van de grote rivier de Nieuwe Maas en ten oosten van de Koedood, een klein riviertje dat zorgde voor de afwatering van de polders. Het dorp ontleend zijn naam aan buurschap de Heij

Heijplaat ligt nu ingeklemd tussen twee grote havenbekkens, kaart van het gebied in 2019

Een eeuw later ligt het dorp ingeklemd tussen grote havensbekkens vol bedrijvigheid aan de west en de oostkant van het dorp. De Nieuwe Maas te noorden van het dorp wordt druk bevaren, ten zuiden loopt de A15, ter plekke 12 banen brede, toegangsweg richting Botlek, Europoort en Maasvlakte.

Voor een buitenstaander is het onvoorstelbaar dat er tussen al dat logistieke geweld en gigantische landschappelijke veranderingen, bergen containers en bedrijvigheid een dorp ligt waar mensen naar hun zin kunnen wonen.

Heijplaat, de huidige RDM en de Quarantaine Inrichting zijn nu onderdeel van de Stadshavens en ondergaan samen met een aantal ander gebieden rond de havens in de stad Rotterdam een complete herstructurering of gebiedstransitie, voor Heijplaters niet nieuw, ze zijn veranderingen gewend.

nieuwbouw langs Heijsekade 2018

Lees hier meer over NIEUWBOUW OP HET DORP

WAT MAAKT HET DORP ZO BIJZONDER :

  • Heijplaat is samen met de RDM een fraai stuk industrieel erfgoed uit de vorige eeuw. Heijplaat wordt ook wel het verborgen geheim van Rotterdam genoemd.
  • karakteristieke architectuur met bijzondere details op het oude dorp, een slim stratenplan met kleine straatjes en pleintjes met veel groen tussendoor zorgen voor een rustieke sfeer. De bouw van het nieuwe gedeelte van het dorp met zo’n 170 woningen moet qua sfeer en uitstraling aansluiten op het oude dorp.
  • de bijna serene rust op het dorp contrasteert met de dynamiek en de bedrijvigheid van de Rotterdamse havens in de directe omgeving. Die havens liggen voor bijna heel Heijplaat aan het eind van de straat of om de hoek. klik hier
  • de buitendijkse ligging.
  • de gebiedstransitie die zich momenteel voltrekt in het gebied. Veel partijen, inclusief de bewoners spelen een rol in de veranderingen. De ambities waren in het begin van de herstructurering van het dorp groot, de verwachtingen hoog gespannen, het uiteindelijke resultaat is verrassend.

Dat en nog veel meer maakt Heijplaat tot een bijzondere en interessante plek. Het dorp is een fijne plek om te wonen voor hen die er tegen kunnen midden in het bonkend hart van een grote wereldhaven te wonen. Het biedt het beste van twee werelden: een fijn, klein en veilig dorp met veel open ruimte in de directe omgeving op een steenworp afstand van één van de meest dynamische steden van Europa.

zicht vanaf schip, draait net de Eemhaven uit, gaat stroomopwaarts richting stad

OVER DEZE SITE

Heijplaat.com ging in 2006 online. Het is een site zonder commercieel belang. Het is een initiatief van inwoners en wordt onderhouden door inwoners van het dorp. Heijplaat.com is community driven, dus er zijn meer bewoners in het dorp die de site inhoud geven. Zo laat stichting Archief Historisch Heijplaat zien hoe het is en hoe het was op het dorp. Stichting Duurzaam Heijplaat brengt de duurzame ontwikkelingen tijdens de gebiedstransitie en nu in kaart en zo zijn er meer partijen die met elkaar via deze site laten zien wat Heijplaat was voor, tijdens en is na de herstructurering.

De redactie wenst u veel plezier met het browsen op deze site. Heeft u iets op- of aan te merken of toe te voegen aan de site, dan is er bij bijna elk bericht een blog toegevoegd waarmee de redactie u uitnodigt iets toe te voegen, kritische vragen te stellen of uw hart te luchten.

apr 24

Wat is Rotterdam Prikt

Het basisidee achter Rotterdam Prikt is het opruimen van zwerfvuil voordat het in het water van de Nieuwe Maas terecht komt om vervolgens deel uit te gaan maken van de plastic soep in de oceanen.
Daarmee draagt Rotterdam Prikt direct bij aan:
1 een schonere leefomgeving voor bewoners en gebruikers van Rotterdams gebied,
2 een betere uitstraling van de industriële omgeving, rond havens en toeristische trekpleisters,
3 voorkomen van vervuiling van de oceanen voor zover dat binnen ons bereik ligt.

Rotterdam Prikt werkt met vrijwilligers en bedrijven die structureel in hun eigen omgeving een stukje schoon te houden. Dat heeft als gevolg dat:
4 bewoners meer oog krijgen voor hun eigen omgeving (schoon, heel en veilig)
5 er binding gaat ontstaan tussen bewoners en lokale bedrijven (circulaire economie)
6 er ogen en oren komen o.a. langs oevers en kades van de havens wat toezicht en daarmee veiligheid verhoogt.

Omdat Rotterdam Prikt structurele schoonmaakacties genereert, kan
7 planmatig de stadsreiniging ontlast worden
8 nagedacht worden over een structurele beloning voor de aangesloten vrijwilligers
9 met elkaar bekeken worden hoe het schoon houden van de buitenruimte structureel aangepakt kan worden vanuit nieuw economisch denken

Rotterdam Prikt heeft met diverse pilots bewezen grote aantrekkingskracht te hebben op partijen die mee willen doen maar zelf niet het initiatief willen, durven of kunnen nemen. Omdat Stichting Duurzaam Heijplaat voornemens is om Prik acties structureel in kaart te brengen wil de stichting aantonen dat het te doen is om Rotterdam Prikt uit te laten groeien naar het met elkaar staan voor schoon, heel en veilig in de stad Rotterdam.

Rotterdam Prikt volledige project omschrijving

apr 13

gebiedsontwikkeling stadshavens

Stadshavens Rotterdam

Manoeuvreerruimte dankzij de Crisis- en herstelwet

Door Jeroen Mensink

17 sep 2012 – De komende jaren verplaatst een deel van de havenactiviteiten uit Rotterdam zich naar de Maasvlakte 2. Met deze uitbreiding van de Rotterdamse haven neemt de beschikbare ruimte voor bedrijven aanzienlijk toe. Stadshavens Rotterdam stimuleert en realiseert mogelijkheden in het gebied dat vrijkomt. Dat schept ruimte voor nieuwe bestemmingen – wonen, werken, onderwijs, recreatie – op en langs het water. Gemeente en Havenbedrijf zetten gezamenlijk in op een duurzame ontwikkeling naar een sterkere economie. Dit doen zij door bij te dragen aan de verbreding en verduurzaming van de mainport en anderzijds een attractieve stad door in te zetten op binnenstedelijke ontwikkeling van de rivieroevers. De opgave is vertaald in vijf kansenkaarten voor duurzame ontwikkeling: ‘Re-inventing deltatechnology’, ‘Volume & value’, ‘Crossing borders’, ‘Floating communities’ en ‘Sustainable mobility’.

De stadsregio Rotterdam, met bijna 1,2 miljoen inwoners, is van oudsher sterk op de haven georiënteerd. Met de herontwikkeling van de oude havengebieden voltrekt zich centraal in Rotterdam een grootschalige metamorfose. Versterking van de economische structuur van de stad en haven en het scheppen van een aantrekkelijk en hoogwaardig woon- en werkmilieu staan centraal. De inzet is drieledig: haven en stad verbinden, duurzame ontwikkeling en internationale allure. Het programma Stadshavens creëert het speelveld waarin marktpartijen hun initiatieven kunnen ontplooien. Het rijk erkent Stadshavens Rotterdam als project van nationaal belang en draagt vanuit verschillende programma’s bij aan de herontwikkelingsopgave.

Crisis- en herstelwet

Stadshavens is aangewezen als een van de projecten in de eerste tranche van de Crisis- en herstelwet (Chw). Het is een van de gebieden waar kan worden geëxperimenteerd met de regelgeving van de Chw. De Chw zorgt voor kortere procedures, waardoor ruimtelijke projecten sneller kunnen worden uitgevoerd. In het geval van Stadshavens gaat het om meer manoeuvreerruimte voor de gemeente tussen milieuregels enerzijds en gewenste gebiedsontwikkeling anderzijds. Normaal gesproken wordt de inzet van de Chw vooral vanuit het perspectief van de ruimtelijke ordening bekeken. Bij deze gebiedsontwikkeling kiest de gemeente bewust voor een sociaaleconomische benadering. Dat uit zich in een faciliterende houding ten aanzien van vergunningen, bijvoorbeeld in het zo goed mogelijk faciliteren van energiebedrijven. Een ander goed voorbeeld zijn de laboratoria die op dit moment in een van de Marconipleintorens (Europoint IV) in het westelijk havengebied gerealiseerd worden. Deze zogenaamde Rotterdam Science Tower (RST) is een gebouw waarin naast werkgelegenheid nadrukkelijk ook wordt inzet op onderwijs op MBO, HBO en WO-niveau. Voor sommige type labs is de milieuruimte, door de Chw mogelijk gemaakt, essentieel. Hetzelfde geldt voor andere clusters waar de gemeente op inzet, zoals Food, Cleantech en Medical.

Stadshavens Rotterdam - Afbeelding 1

Stadshavens en deelgebieden

Stadshavens Rotterdam bestrijkt een gebied van 1600ha en heeft de ambitie zich te ontwikkelen tot een gebied met een hoogwaardig vestigingsklimaat. Niet alleen voor haven- en transportbedrijven, maar ook voor innovatieve bedrijven en kennisinstituten. In dit gebied is nu al de grootste shortsea hub van Europa gevestigd. In de nabije toekomst zal hier zelfs een verdubbeling van de containeroverslag plaatsvinden. Rotterdam profileert zich daarbij als koploper op het gebied van duurzame energievoorziening en klimaatadaptatie. De Stadshavens vormen een grootschalige proeftuin waar de nieuwe technologieën in de etalage staan. Daarmee trekt de stad hoogopgeleide kenniswerkers aan, veelal pioniers die nieuwe trends uitproberen.

Stadshavens Rotterdam bestaat uit vier deelgebieden, elk met een eigen profiel en ontwikkelingsdynamiek:

  • Merwe‐ Vierhavens
    Het deelgebied Merwe‐ Vierhavens gaat zich de komende 30 jaar ontwikkelen tot een compleet nieuw stadsdeel op en aan het water, met woningen en veel ruimte voor bedrijven op het gebied van watermanagement, energie en hergebruik van materialen. Stadshavens Rotterdam zoekt daarvoor actief naar marktpartijen, bedrijven en investeerders met een netwerk van eindgebruikers in de Food, Clean Tech en Medical sector om gezamenlijk het Merwe‐ Vierhavensgebied te ontwikkelen in de vorm van een Publiek‐Private Samenwerking. Deze PPS voorziet in een gefaseerde gebiedsontwikkeling met maximale ruimte voor de markt en is gericht op verschillende sociaalmaatschappelijke, economische en fysieke ambities.
  • Rijn‐ Maashaven
    Het gebied Rijn‐ Maashaven ligt het dichtst tegen het centrum van de stad en vormt de showcase voor Stadshavens Rotterdam. Een van de in het oog springende ontwikkelingen in dit stadshavengebied is drijvend bouwen. Stadshavens Rotterdam treft momenteel de voorbereidingen voor een uitvraag ‘drijvend bouwen in de Rijnhaven’.
  • Waal‐ Eemhaven
    Het Waal‐ Eemhavengebied vernieuwt en moderniseert met onder meer het fruitcluster, overslag voor containervervoer binnen Europa en stukgoedoverslag. Herstructurering maakt dit havencomplex duurzamer, bijvoorbeeld door een intensiever ruimtegebruik en door een groter aandeel van de goederen per binnenvaart of rail te vervoeren. Maritieme dienstverlening en maritieme industrie krijgen een sterk servicecluster aan de Waalhaven Oost en Zuid onder de naam Port Valley.
  • RDM‐terrein / Heijplaat
    Op RDM‐Heijplaat, oftewel het ensemble van het RDM‐terrein, tuindorp Heijplaat en het Quarantaineterrein, is de ontwikkeling al begonnen. In dit deelgebied versterken (hoge)scholen, technologische bedrijven en innovatieve maakindustrie elkaar. De metamorfose van het Stadshavensgebied voltrekt zich in fasen. Van 2011 tot 2015 start de ontwikkeling van enkele tientallen projecten op het gebied van duurzaam wonen, werken en recreëren. Voorbeelden hiervan zijn het Dakpark Rotterdam, RDM Campus, drijvend bouwen (met het Drijvend Paviljoen in de Rijnhaven als concreet voorbeeld), placemaking Merwe‐ en Vierhavensgebied, Hakagebouw, European China Center, Rijnhavenbrug en de doorontwikkeling van Katendrecht. De gebiedsontwikkeling van het hele stadshavengebied gaat door tot 2040. De komende tijd staat in het teken van het afmaken van de wijk Katendrecht en de planvorming voor drijvend bouwen in de Rijnhaven. In uitvoering zijn op dit moment de vorming van een publiekprivate samenwerking rond de ontwikkeling van de Merwe‐ Vierhavens en de realisatie van Coolport, een nieuwe generatie terminals voor fruitoverslag in de Waalhaven.

Structuurvisie Stadshavens Rotterdam

De structuurvisie Stadshavens beschrijft de uitgangspunten waarbinnen de ontwikkeling van Stadshavens Rotterdam stap voor stap plaats gaat vinden. Stadshavens is een gebiedsontwikkeling met projecten op korte (2015), middellange (2025) en lange termijn (2040). De uitgangspunten in de structuurvisie waarbinnen de ontwikkeling van Stadshavens vorm kan krijgen gaan onder andere over programma (waar kunnen woningen en bedrijven komen), infrastructuur (waar komen nieuwe wegen, OV‐lijnen, fietsroutes) en milieu (binnen welke milieucontouren kunnen bedrijven zich ontwikkelen. Ander thema’s zijn water, energie en ruimtelijke kwaliteit. De uitgangspunten komen stuk voor stuk voort uit de overkoepelende ambitie om in Stadshavens stad en haven opnieuw met elkaar te verbinden en tot voorbeeldproject van duurzame gebiedsontwikkeling te maken.

De gemeenteraad van Rotterdam heeft op 29 september 2011 unaniem ingestemd met de langetermijnkoers voor de ontwikkeling van Stadshavens Rotterdam. De structuurvisie voor Stadshavens Rotterdam is opgesteld door de gemeente Rotterdam en het Havenbedrijf Rotterdam N.V. De structuurvisie is een planvorm uit de nieuwe Wet ruimtelijke ordening (Wro) en beschrijft de beoogde ruimtelijke ontwikkelingen in de komende decennia. De structuurvisie vormt het kader voor de daarna op te stellen bestemmingsplannen.

Lonkend perspectief: Creating on the edge, 5 strategieën voor duurzame gebiedsontwikkeling

De gemeenschappelijke basis onder alle activiteiten is beschreven in de langetermijnvisie ‘Creating on the edge’ uit mei 2008. De transitie van de Stadshavens draagt evenwichtig bij aan de sociale cohesie in de stad, de leefkwaliteit, de economische groei en de werkgelegenheid voor Rotterdam. Duurzaam bouwen, innovatieve energietechnologieën en bereikbaarheid krijgen in Stadshavens bijzondere aandacht. In de stadshavens als geheel wordt ingezet op vijf strategieën, de zogenaamde kansenkaarten voor duurzame ontwikkeling:
1. Re‐inventing deltatechnology: Stadshavens profileert zich wereldwijd als proeftuin voor duurzame water‐ en energietechnologie;
2. Volume & value: Stadshavens zet in op meer en efficiëntere overslag en hoogwaardige, kennisintensieve bedrijvigheid;
3. Crossing borders: in Stadshavens profiteren haven en stad van elkaars nabijheid, barrières worden geslecht;
4. Floating communities: drijvende woon‐ en werkmilieus in Stadshavens vormen een kwaliteitszone waar alle Rotterdammers van profiteren;
5. Sustainable mobility: de bedrijvigheid en de nieuwe woon‐ en werkmilieus komen tot bloei door efficiënt en schoon vervoer.

Tussenstand

Concrete resultaten zijn al geboekt in het stadshavengebied. Bijvoorbeeld op de RDM Campus, waar het Albeda College, de Hogeschool Rotterdam en het havenbedrijfsleven samenwerken om de keuze voor een technische richting aantrekkelijk te maken. De samenwerking tussen stad en haven heeft de ontwikkeling van maritieme kantoren langs de rand van Charlois aan de Waalhaven (Waalhavenboulevard), de realisatie van het Dakpark Rotterdam aan de rand van de deelgemeente Delfshaven, de brug over de Rijnhaven en het Drijvend Paviljoen in de Rijnhaven mogelijk gemaakt. Met de komst van de Aqualiner is ook het vervoer over water in het stadshavensgebied geïntensiveerd. Momenteel is Rotterdam ‐ en het Merwe‐ Vierhavensgebied in het bijzonder ‐ een mogelijke vestigingslocatie voor het World Food Center Nederland (WFC). Het WFC is een platform met een mondiale uitstraling, waarin de gehele voedselketen wordt gerepresenteerd. De Stichting World Food Centers heeft twee potentiële locatiehouders gekozen voor het World Food Center in Nederland.

Zie bijlage voor projectgegevens en het verslag van ‘Parallelsessie A Lessen voor binnenstedelijk bouwen: Stadshavens Rotterdam en HafenCity Hamburg’

apr 09

Wat is Heijplaat

Heijplaat volgens de Nederlandse plaatsengids klik hier
Het dorp is deel van de gemeente Rotterdam www.rotterdam.nl en valt onder Charlois klik hier.
Heijplaat ligt midden tussen de Waalhaven en Eemhaven aan de zuid kant van rivier de Nieuwe Maas. klik hier
het inwoneraantal ligt momenteel rond de 1700.

Het dorp bestaat uit het oude tuindorp, het nieuwe dorp en een stukje “over het spoor”. Met de bouw van het tuindorp is rond 1915 begonnen en dat is langzaam uitgegroeid tot een langgerekt dorp met een bijzonder uitgekiend stratenplan en een bijzonder gevarieerde bouw. De Courzandseweg, de hoofdstraat door het dorp, vormde vroeger de westelijke grens van het dorp. Het dorp is gebouwd door de gebroeders Baanders van de Amsterdamse School. De inwoners werkten zo goed als allemaal voor de RDM die eigenaar was van het dorp dat aan de oostkant van het riviertje de Koedood en de Heijse Haven lag. Voor een leuk sfeerbeeld klik hier

Het oude tuindorp heeft onlangs de status beschermd stadsgezicht gekregen, samen met het RDM terrein en de Quarantaine Inrichting.

In de jaren 50/60 van de vorige eeuw veranderde er veel voor het dorp. Nieuwbouw van het zogenaamde na oorlogse dorp zorgde voor een grote uitbreiding. Er werden 270 woningen bijgebouwd. Dat na oorlogse dorp is onlangs gesloopt en maakte plaats voor het nieuwe dorp waar 170 woningen gebouwd worden. Het zijn allemaal nul op de meter woningen en qua stijl en sfeer sluit het aan op het oude dorp. klik hier voor meer info over het nieuwe dorp en de nieuwbouw
Het nieuwe dorp ligt hoger dan het oude tuindorp. Er moest vanwege de buitendijkse ligging adaptief gebouwd worden, dus het maaiveld moest 74 cm omhoog. Verder bestaat het complete nieuwe dorp uit koopwoningen, terwijl in het oude tuindorp veel sociale huurwoningen staan.

Heijplaat is de laatste 15 jaar het toneel geweest van een grote herstructurering van het dorp. Ook in de directe omgeving veranderde er veel en de ambities voor het dorp waren groot. Ondanks dat het dorp nu weer “aansterkt” door de nieuwbouw, voldoet het resultaat in geen enkel opzicht aan de grote plannen die in het begin van de herstructurering gemaakt zijn. Heijplaat is veel van de eigenheid kwijt verloren doordat door sloop een groot deel van de oorspronkelijke bewoners vertrok. Daarnaast zijn veel bewoners die actief betrokken waren bij de herstructurering uit verhuisd, veelal uit teleurstelling en frustratie door het tegenvallende resultaat ondanks al hun inspanningen.Verder heeft het voorzieningen niveau en het verenigingsleven een flinke optater gekregen. Er is weinig over van wat was, maar het blijft een vriendelijk dorp door de schaal en de geïsoleerde ligging en de “eigenheid” zal vanzelf weer terug groeien, zij het anders dan dat het was.

Woonbron is als woningcorporatie eigenaar van de huurwoningen op Heijplaat. Hier ligt nog wel een opgave om de veelal oude woningen straks te laten voldoen aan de eisen van de tegenwoordige tijd. De woningen zijn in de jaren 80 gerenoveerd. Sindsdien is er geen groot onderhoud meer geweest en met de status beschermd stadsgezicht zullen de huisjes moeten blijven bestaan. Het dorp is dus nog niet door de metamorfose die ingezet is met de herstructurering heen

Heijplaat ligt in een havengebied en is dus omringd door daaraan gerelateerde activiteiten.Eigenlijk mag er in de zin van de wet niet gewoond worden vanwege de overlast die dat met zich meebrengt. Het geluidsniveau bijvoorbeeld is door de omliggende industrie hoger dan elders en ook zaken als fijnstof belasting door vrachtverkeer en scheepvaart in en om het dorp laten hogere cijfers zien dan normaal. Voor Heijplaat gelden in de milieuwetgeving of de oude hinderwet zogenaamde opgerekte waarden.

Ondanks dat is het overwegend een goed dorp om te wonen. Alles gaat rustiger dan in de stad en alles is overzichtelijker en vriendelijker. De beleving: “ik ben thuis” is op Heijplaat vele malen groter dan op welke plek dan ook in de stad Rotterdam, terwijl je met de waterbus snel in het centrum van de grote stad bent, het goede van twee werelden binnen handbereik.

Het Havenbedrijf Rotterdam drukt een grote stempel op het hele gebied. Zij bepalen voor een overgroot deel door wie en wat voor activiteiten er rond het dorp plaats vinden door de uitgifte van terreinen. Dat het havenbedrijf een lastig bereikbare partner is om mee te onderhandelen en dat de belangen van het havenbedrijf anders liggen dan de belangen van de bewoners, dat snappen Heijplaters als geen ander. Wat het havenbedrijf wel wil, is het zijn van een goede buur. www.portofrotterdam.com

De dorpsbewoners hebben geleerd kritisch te kijken naar de uitgifte van vergunningen. DCMR is de verlener van de vergunning en DCMR kijkt wat toelaatbaar is. www.dcmr.nl  De bewoners geven vaak tegengas omdat zij bepaalde activiteit niet in de nabijheid van hun buurt wensen Dat vergt veel inspanning. Een mooi voorbeeld daarvoor is het onlangs gepresenteerde concept bestemmingsplan Waal- Eemhaven. Het totale concept bestond inclusief de bijlagen ongeveer uit 1000 pagina’s en bij de presentatieavond voor de bewoners bleek niemand van de aanwezige professionals van het Havenbedrijf en DCMR antwoord te hebben op de vele vragen die de massaal toegestroomde bewoners van Heijplaat hadden. Om dit voor elkaar te krijgen moet er een actieve organisatie zijn binnen het dorp die steeds weer in staat is om de bewoners op de been te krijgen en die de inhoudt kent van dit soort dikke stukken. Binnen de verandering in de bevolkingssamenstelling is hier verandering in gekomen. De actieve club is weg en nieuwe mensen zullen ook dit stuk moeten gaan invullen.

Heijplaat is kwetsbaar door de ligging van het dorp. Een chemische brand als in de Moerdijk in het voorjaar van 2011 zou voor de inwoners van het dorp funest kunnen zijn bij verkeerde wind. Het probleem wordt alleen maar groter als daar ook nog eens een paar duizend mensen op de RDM bij komen die op dat terrein leren en werken. De dorpsbewoners deden daarom veel om deze zaken bespreekbaar te houden. Maatschappelijk verantwoord ontwikkelen waarbij rekening gehouden moet worden met bewoners blijkt nog altijd een lastig verhaal. Dat blijkt uit dikke dossiers over stank- en vliegenoverlast veroorzaakt door Suez, een plastic recycle boer aan de rand van het dorp, en de oplossing is nog lang niet in zicht.

Stadshavens, die de trekkende organisatie is voor de complete herontwikkeling van het stadshavensgebied, zou hier ook een oogje in het zeil moeten houden, meedoen en meedenken over verantwoorde ontwikkelingen binnen het hele herstructureringsverhaal rond Heijplaat en de RDM. Stadshavens houdt zich echter vooral bezig met de ontwikkeling van het RDM terrein en gaat voorbij aan de belangen van het dorp. Het uitgangspunt is nu dat het dorp vanzelf meeprofiteert van de ontwikkelingen op het RDM terrein. Hier zijn op z’n zachtst gezegd de meningen over verdeeld.

mrt 11

rondleiding Heijplaat/RDM

Heijplaat is één van de best verstopte geheimen van Rotterdam. Het dorp vormt een rustieke oase middenin het bonkend hart van de Rotterdamse havens. Het dorp heeft de status beschermd stadsgezicht door de bijzondere architectuur en karakteristieke sfeer van het 100 jaar oude tuindorp met een bijzonder rijke industrieel- en cultuurhistorisch achtergrond. U kent Rotterdam echt niet als u nog nooit op Heijplaat bent geweest.
Wij bieden verschillende mogelijkheden om Heijplaat en omgeving te leren kennen. Deze zijn zorgvuldig samengesteld in samenwerking met stichting Historisch Heijplaat, stichting Duurzaam Heijplaat en stichting Verhalenboot, u bent dus in deskundige handen.

Manier van werken

Wij hebben veel ervaring in het organiseren van stadswandelingen, rondleidingen, presentaties van een uur tot dagdeel- of avondvullende programma’s. Dat kan met ondersteuning van beeldmateriaal onder het genot van een borrel of een uitstekende maaltijd, met muzikale ondersteuning, het is allemaal mogelijk.
Ons motto is: u vraagt en wij draaien! Wilt u een recreatieve rondleiding met een educatief tintje of wilt u een educatieve rondleiding met een recreatief tintje? Wij denken met u mee of verzorgen een totaalpakket voor u.

We werken ook op thema. Wilt u bijvoorbeeld meer weten over de geschiedenis? Geen probleem. Gaat uw interesse meer uit naar duurzaam ontwikkelen of bewonersparticipatie, gebiedstransitie, overlast door de havens of andere onderwerpen? Geen probleem, de door u aangegeven thema’s krijgen dan de volledige aandacht. Natuurlijk wordt er rekening gehouden met eventuele programma’s of te volgen seminars door uw groep voor en na uw avontuur op dit bijzondere dorp. Wij werken interactief op een vrijblijvende en ontspannen manier zodat voor elke deelnemer een aangenaam verpozen op Heijplaat mogelijk is.

Eén van uw gidsen is Nico Prins. Nico woont en werkt zijn leven lang al in en tussen de Rotterdamse havens en is meer dan 25 jaar verhalenverteller van beroep. Hij werkt als Nico de Verhalenman in binnen- en buitenland en verleent in Rotterdam zijn diensten aan instanties als Erasmus Universiteit, Hoge School Rotterdam, Havenbedrijf Rotterdam en Hotel New York. Hij staat bekend om zijn innemende en interactieve manier van werken. Nico kijkt in zijn presentaties over de stad Rotterdam verder dan zijn neus lang is, hij kent de geschiedenis door en door, snapt het verband tussen oorzaak en gevolg en maakt het voor u op een plezierige manier inzichtelijk. Nico deelt zijn kennis en ervaring met enthousiasme en vertelt vlot met veel typisch droge Rotterdamse humor. De afgelopen 15 jaar is hij actief geweest als cultureel ondernemer en als voorzitter van de Vereniging voor Wijkbewoners Heijplaat tijdens de herstructurering van Heijplaat en omgeving, dus hij kent als geen ander de ins en outs van de herstructurering van het dorp. Daarnaast is hij één van de drijvende kracht achter deze website.

Uw andere gids is Rob Lampen. Rob is de man achter Historisch Heijplaat. Hij werkte op de RDM, ging daar als één van de laatsten de poort uit en is al heel lang actief als fotograaf en filmer op het RDM terrein en op het dorp Heijplaat. In het archief van Historisch Heijplaat zitten inmiddels meer dan 50.000 foto’s en films. Hij kent als geen ander de RDM, het dorp en de geschiedenis van het dorp. Zijn werk is onder andere te zien in Café Restaurant Courzand, waar enorme uitvergrotingen van zijn foto’s als decoratie aan de muren hangen. Hij is één van de drijvende krachten achter deze website.

Alternatieven

Bij slecht weer kunnen we eventueel een alternatief programma organiseren wat niet teveel extra kosten met zich meebrengt, want een rondleiding in de regen is bij voorbaat geen succes.

In geval van veranderingen in de planning van uw totaal programma van een door uw georganiseerd seminar, workshop of meerdaagse cursus e.d., waardoor het bezoek aan Heijplaat/RDM niet mogelijk is bestaat altijd de mogelijkheid om iets op een andere interessante plek in Rotterdam te organiseren.

Andere rondleidingen die door ons verzorgd worden en die voor u een aangename kennismaking zijn met Rotterdam:

  • Zwerftocht door en langs de kades van de Rotterdamse havens (dag of dagdeel).
  • Zwerftocht door de havens van Rotterdam. (minimaal 2 uur tot dagdeel)
  • Stadswandeling vanuit Hotel New York over de Wilhelminapier, het nieuwe Manhattan aan de Maas, en Katendrecht, langs de Rijn- en Maashaven, de twee grote stadshavens van Rotterdam, richting het ss Rotterdam. Een bijzonder gebied waar veel verandert en waar veel over te vertellen valt. Maak kennis met de wereld van emigratie en innovatie! ( minimaal 2 uur, mogelijkheid tot langer programma inclusief lunch, borrel of diner )

Kosten en contact

De kosten voor de gids zijn voor een groep tot 20 personen 75 euro per uur,
is de groep groter dan geldt een toeslag van 25 euro per uur.
Dit tarief geldt voor de eerste twee uur, voor de volgende uren wordt het ongeacht de grootte van de groep 50 euro per uur.
Dit tarief is uiteraard buiten de extra kosten voor consumpties, huur locatie bij slecht weer, maaltijden, vervoer enz.
Vraag naar de mogelijkheden en wij maken een offerte voor u.

voor contact 06 111 01 854 of email info@heijplaat.com
Nico Prins
Sirrahstraat 3
3089 PS  Heijplaat

nov 05

(Geen titel)

De Rotterdamsche Droogdok Maatschappij NV (RDM) was een belangrijke scheepswerf voor scheepsnieuwbouw, scheepsreparatie en machinebouw in Rotterdam, die heeft bestaan tussen 1902 en 1996. Het bedrijf bouwde 355 schepen, vrijwel allemaal zeegaand, zowel voor de koopvaardij als de marine. Ook construeerde het bedrijf brugdelen (Vianen) en boorplatforms. Op zijn hoogtepunt telde het bedrijf 7.000 personeelsleden en nam enige tijd de leidende positie onder de Nederlandse scheepswerven in.

Reparatie van schepen was de kurk waar het bedrijf op dreef, en in totaal heeft het 12 grote drijvende droogdokken bezeten (één ervan ging al vlak na de aanschaf verloren). De werf maakte vrijwel geen gebruik van gegraven dokken. De werf bouwde zowel vracht- als passagiersschepen, en tevens oorlogsschepen, waaronder onderzeeboten voor de Koninklijke Marine. De eerste opdracht voor nieuwbouw van een zeegaand schip kwam in 1905 binnen. Het bekendste schip van de werf was het ss Rotterdam, dat nu weer in de stad aan de kade ligt.

nov 04

De Rotterdamse Droogdok Mij

De geschiedenis van de Rotterdamse Droogdok Mij

De Rotterdamsche Droogdok Maatschappij NV (RDM) was een belangrijke scheepswerf voor scheepsnieuwbouw, scheepsreparatie en machinebouw in Rotterdam, die heeft bestaan tussen 1902 en 1996. Het bedrijf bouwde 355 schepen, vrijwel allemaal zeegaand, zowel voor de koopvaardij als de marine. Ook construeerde het bedrijf brugdelen (Vianen) en boorplatforms. Op zijn hoogtepunt telde het bedrijf 7.000 personeelsleden en nam enige tijd de leidende positie onder de Nederlandse scheepswerven in.

RDM Prins Hendrik dok 1918

Reparatie van schepen was de kurk waar het bedrijf op dreef, en in totaal heeft het 12 grote drijvende droogdokken bezeten (één ervan ging al vlak na de aanschaf verloren). De werf maakte vrijwel geen gebruik van gegraven dokken. De werf bouwde zowel vracht- als passagiersschepen, en tevens oorlogsschepen, waaronder onderzeeboten voor de Koninklijke Marine. De eerste opdracht voor nieuwbouw van een zeegaand schip kwam in 1905 binnen. Het bekendste schip van de werf was het ss Rotterdam, dat nu weer in de stad aan de kade ligt.

Start en eerste jaren

Het bedrijf werd opgericht op 23 januari 1902 en gevestigd op de Heijplaat aan de zuidelijke Maasoever. Het was een voortzetting van de Maatschappij De Maas, gevestigd in Delfshaven, in 1856 opgericht door de Schot Duncan Christie. Toen de werf in het begin van de 20ste eeuw Delfshaven moest verlaten, kwam de toen nog geheel onbebouwde Heijplaat als vestigingsplaats in beeld. De Dokhaven werd uitgegraven en met de vrijgekomen grond werd het werfterrein vier meter opgehoogd. De Dokhaven vormde het hart van het bedrijf.

Op 14 januari 1925 werd de Scheepsbouw Maatschappij Nieuwe Waterweg (opgericht in 1914), gevestigd schuin tegenover de RDM op de noordelijke oever in Schiedam, overgenomen en als zelfstandige vennootschap voortgezet. De RDM kreeg daardoor twee vestigingen, een situatie die tot de sluiting van de vestiging Nieuwe Waterweg in 1978 bleef bestaan.

Voormalig directiekantoor aan de kade in Heijplaat

Voor de huisvesting van de medewerkers liet de RDM vanwege de nogal afgelegen ligging van het bedrijf een eigen dorp bouwen, dat tussen 1914 en 1918 verrees en Tuindorp Heijplaat werd genoemd. Dat dorp omvatte ook scholen, drie kerken, een bejaardenhuis en winkels. Er vormde zich een hechte dorpsgemeenschap, die zich – met succes – hevig roerde tegen een dreigende sloop van het complex begin jaren negentig.

Onderzeebootloods

Voor de bouw van 3 onderzeeërs van de koloniale K-klasse werd een aparte hal gebouwd in 1928/29. Daarin konden, beschermd tegen blikken van buiten en tegen het weer, drie schepen tegelijk naast elkaar gebouwd worden. Deze ‘Onderzeebootloods’ werd uitgebreid in 1936, 1939 en 1946. De loods bestaat uit drie parallelle eenbeukige hallen. De oudste is de middelste, de oostelijke uit 1938 is lager en de jongste is de grootste. In 1938/39 bouwde de werf onderzeeërs voor Polen, de Sep In totaal werden er bij de RDM in deze loods 16 onderzeeërs gebouwd. Voor het transport naar buiten werd in 1989 een nieuwe schepenlift geconstrueerd. De laatste onderzeeër van de RDM was de Bruinvis, die in 1994 aan de marine werd geleverd

Overname

In 1938 kocht de RDM, samen met overbuurman NV Dok en Werf Maatschappij Wilton-Fijenoord, alle aandelen in branchegenoot NV Machinefabriek en Scheepswerf van P. Smit Jr. van de Rotterdamse zakenman D.G. van Beuningen. Dit bedrijf bleef onder eigen naam voortbestaan.

Tweede Wereldoorlog

de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog had de werf zich geïnteresseerd voor wapenproductie en kreeg opdrachten van de regering voor munitiefabricage. Een plan om ook kanonnen te gaan maken, kon niet meer in werking treden, hoewel de RDM zich had voorbereid en als vrijwel enige in Nederland kanonlopen kon vervaardigen. Bij de Duitse inval werd geen enkel schip en geen enkele installatie op de werf door Nederlanders vernietigd om gebruik door de vijand onmogelijk te maken.

Vlak na de nazi-Duitse inval, sprak het de-facto regeringshoofd, generaal Winkelman, met de directie van de RDM en maakte duidelijk dat het bedrijf geen enkel militair werk voor de bezetters kon uitvoeren, maar dat onderhanden werk voor de Nederlandse marine wel moest worden uitgevoerd. De bezetters arresteerden Winkelman echter snel daarna en maakten duidelijk dat weigering van militaire opdrachten afzetting van de directie tot gevolg zou hebben en de aanstelling van Duitse ‘Verwälter’ (vervangende beheerder). De werf weet eveneens pogingen om de aandelen in Duitse handen te brengen, te verijdelen.

Doorwerken

Tijdens de oorlog werkte de werf zodoende gewoon door, net als overigens de gehele Rotterdamse haven. De werf heeft decennialang over de oorlogsperiode gezwegen. Er werden 32 zg. ‘bouwnummers’ uitgereikt, dat wil zeggen dat er aan 32 schepen begonnen werd, een gemiddelde van ongeveer 6 per jaar, wat ruwweg de helft van de normale capaciteit van de werf was.

Duitse opdrachten

Onder meer werden er voor de Kriegsmarine in 1941 een Flugabwehrschiff gebouwd, in 1942 en 1943 8 ‘Minensuchboote’, in 1943 4 ‘Torpedofangboote’, in 1945 4 ‘Voorpostenbote’. De door de Nederlandse marine bestelde onderzeeërs O 23 en O 24 konden nog tijdens de Duitse aanval ontsnappen van de werf naar het buitenland. De O 26 en O 27 vielen onbeschadigd in nazi-Duitse handen, werden afgebouwd en hebben dienstgedaan als UD 4 en UD 5. (Een onderzeeboot van de werf Wilton-Fijenoord viel eveneens in Duitse handen en kreeg het dienstnummer UD 3). De bezetters treffen op de werf de militair belangrijke snorkel aan, het apparaat waarmee onderzeeërs ook onder water hun dieselmotor nog kunnen gebruiken zodat zij een aanzienlijk groter bereik krijgen, een Nederlandse vinding. Alle onderzeeërs van de Kriegsmarine worden daar al snel mee uitgerust.

In totaal heeft de werf 25 oorlogsschepen aan de nazi-Duitsers geleverd. Ook heeft het bedrijf pantserdeuren en ander materiaal voor de bunkers van de zg. Atlantikwall vervaardigd voor de Wehrmacht.

Andere ontwikkelingen

Op 11 oktober 1941 wordt de werf door de RAF gebombardeerd, waarbij 2 doden en 4 gewonden vallen en een droogdok wordt beschadigd. De bezetters dwongen de werf om vaklieden uit te zenden voor gedwongen werk bij Duitse werven. Na de zomer van 1942 vertrokken 266 werknemers daarom naar de werf Blohm und Voss te Hamburg

 In 1943 koopt het bedrijf 200 hectare grond op de Heijplaat aan als volkstuin voor de verbouw van groenten door personeelsleden en buurtbewoners.[3]

Vernielingen 1944]

 

In september 1944, na de start van de Operation Market Garden, besloten de bezetters alle grotere Nederlandse havens, haveninstallaties en alle grote bruggen te vernietigen, terwijl alle overgebleven voertuigen en transportabele installaties zoals draaibanken en resterende voorraden systematisch werden geroofd. Alle droogdokken van de RDM werden dan ook tot zinken gebracht en de meeste kranen van de werf opgeblazen en de overgebleven apparatuur en materialen gestolen. De commandohuizen en de motoren van de dokken werden vernield en de pompkamers lekgeslagen. Direct na de oorlog werden dokken nummers 3, 4, 6 en 7 – gelicht, hersteld en opnieuw in gebruik genomen.

Tegenwerking

De directeuren D.C. Endert Jr. en ir. A. Knape stelden zelf dat zij de nazi-Duitse bezetter hebben tegengewerkt door o.m. de bouwtijden toen aanzienlijk te rekken; en de werf werd door de Duitse bezetter zelfs als “deutschfeindlich” (vijandig t.o.v. Duitsland) gekenschetst.[6] Na de oorlog gaf Endert als motivering dat hij op die manier zijn personeel kon behouden. Hij is na de oorlog nooit vervolgd wegens collaboratie

Na de oorlog

Reliëf bij 50-jarig bestaan

De wederopbouw betekende ook voor de RDM een bloeiperiode. Naast gewone vrachtschepen en tankers, werden er ook marineschepen gebouwd, zoals de lichte kruiser De Zeven Provinciën. In 1956 werd voor de Holland-Amerika Lijn begonnen met de bouw van de Rotterdam, het grootste passagiersschip dat in Nederland is gebouwd.

Onder druk van de opkomst van Japan als scheepsbouwland verschoof de RDM halverwege de jaren 1960 richting marine en offshore. Het bouwde daarbij een sterke positie in de gespecialiseerde apparatenbouw. In opstartende offshore was Brown & Root aanvankelijk de dominerende partij en deze liet bij de RDM enkele schepen bouwen. In 1965 werd het kraanponton Atlas gebouwd, het jaar daarop gevolgd door de pijpenlegger Hugh W. Gordon en in 1967 het kraanponton Hercules en de sleuvengraver BAR 279. In 1976 werd de grootste pijpenlegger tot dan toe opgeleverd, de superbarge BAR 347.

Bouw van de Sedco 135D bij de RDM op 11 mei 1966

Voor Sedco werd in 1966 het boorplatform Sedco 135D gebouwd volgens het toen opmerkelijke halfafzinkbare concept. Het jaar daarop liet de Nederlandse Zeeboormaatschappij de halfafzinkbare Sedneth I bouwen.

Voor American Hoist plaatste de RDM de nodige kranen, zoals voor Brown & Root in 1973 op de BAR 297, in 1975 voor Amoco en De Groot Offshore op de Ocean Builder I en in 1976 voor de NOC op de Blue Whale en Sea Lion I en voor Heerema op de Odin. Die laatste was met 3000 shortton de grootste kraan tot dan toe.

In 1966 werd begonnen met de bouw van de onderzeeërs Zwaardvis en Tijgerhaai die in 1972 op werden geleverd.

In 1965 besloot men tot een fusie met de NV Koninklijke Maatschappij De Schelde (KMS) en de NV Motorenfabriek Thomassen in De Steeg. Op 4 maart 1966 resulteerde dit in het nieuwe bedrijf Rijn-Schelde Machinefabrieken en Scheepswerven NV (RSMS). Op 1 januari 1971 sloot, onder druk van de Nederlandse overheid, de Verolme Verenigde Scheepswerven NV (VVSW) te Rotterdam zich hierbij aan en ontstond Rijn-Schelde-Verolme Machinefabrieken en Scheepswerven NV (RSV).

Ondergang

Op 6 april 1983 werd het faillissement over RSV en daarmee ook de RDM uitgesproken. De afdeling Offshore werd gesloten, de afdeling Reparatie werd overgedaan aan Wilton-Fijenoord, via verkoop van de twee grootste dokken. Van de 3180 werknemers werden 1370 mensen werkloos. De nog levensvatbare onderdelen, de afdelingen Marine, Werktuigbouw en Zware Apparatenbouw, werden ondergebracht in een nieuwe vennootschap: RDM Nederland BV, eigendom van de overheid.

De marinebouw kreeg een grote impuls door de opdracht tot bouw van onderzeeboten van de Walrusklasse voor de Koninklijke Marine. Een opdracht voor de levering van onderzeeboten voor Taiwan ging echter onder politieke druk van China niet door. Met het afnemen van het aantal scheepsbouworders en de toename van opdrachten in de sfeer van hoog-technologische apparaten en systemen voor de militaire en energie sector werd de naam in 1987 gewijzigd in RDM Technology.

Op 20 december 1991 werd het bedrijf door de overheid verkocht aan de Royal Begemann Group van ‘bedrijvendokter’ Joep van den Nieuwenhuyzen. Het bedrijf werd ondergebracht in een nieuwe vennootschap: RDM Technology Holding BV. Met het gereedkomen van de Nederlandse onderzeeboot-order en het uitblijven van voldoende nieuwe orders waren er in 1993 en 1994 twee grote reorganisaties nodig die het personeelsbestand van 1197 via 700 naar 450 werknemers brachten. De afdelingen werden verzelfstandigd: RDM Technology BV en RDM Submarines BV.

In 1996 werden deze BV’s uit de Begemann Groep gehaald en aan Joep van den Nieuwenhuyzen als privépersoon verkocht, wat als einde van de echte scheepsbouwactiviteiten van de RDM gezien kan worden.

Sindsdien werden deze BV’s, die alleen nog in naam aan de scheepswerf RDM herinnerden, gebruikt voor diverse activiteiten in de wapenindustrie en deels daarmee samenhangende financiële transacties van Joep van den Nieuwenhuyzen.

Het werfterrein met opstallen kwam in het bezit van de gemeente Rotterdam. Later heeft het Havenbedrijf Rotterdam N.V. het terrein uiteindelijk in eeuwigdurende erfpacht genomen, nadat deze gemeentelijke afdeling in 2004 zelfstandig werd.

Op het terrein van de RDM is inmiddels RDM Campus gerealiseerd. Onder het motto Research, Design and Manufacturing wordt dit terrein ontwikkeld tot een vestigingslocatie en broedplaats voor de creatieve en innovatieve maakindustrie en voor nieuwe energiedragers. Het middelpunt van de RDM Campus is de voormalige machinehal, onder de naam RDM Innovation Dock. Op 9 februari 2009 hebben de studenten van de technische opleidingen van de Hogeschool Rotterdam hun intrek genomen. Vanaf 2 maart 2009 volgen de studenten van het Albeda College er ook hun lessen. Ook komt ruim 12.000m² beschikbaar voor bedrijven die een kennisrelatie willen aangaan met de onderwijsinstellingen.

okt 25

(Geen titel)

okt 11

Cor Hardenbol

Herinneringen over “Tuindorp Heijplaat” opgeschreven door Cor Hardenbol

Ondergetekende Dhr. Cor J. Hardenbol sr. geboren op 03 januari 1917 in de  Heijplaatstraat nummer 45 op “Tuindorp Heijplaat” te Rotterdam

De Heijplaat is gebouwd omstreeks de jaren 1914, ten behoeve van de arbeiders, werkzaam op de scheepswerf, de Droogdok mij, (de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij bv. ), alwaar de hele familie, Vader, grootvader Nijman van Driel, broer Bertus en zwager Kramer J.B. en Vleggaar Adriaan en stiefbroer Schalk Baris zoon van de tweede man van wed. Nijman, de moeder dus van mijn moeder, Sara Helena Nijman werzaam waren.

Als 16 jarige kwam ik in dienst bij de RDM als archivaris op de tekenkamer, waar o.a. de onderzeeërs (of duikboten, de O11 en de O12) werden getekend.

Omstreeks 1933, was de Heijplaat alleen per fiets, lopend of met het z.g. Heen en Weer bootje te bereiken, deze vertrokken vanuit de Barendrechtsehaven en Schiemond en vanaf Charlois kwam je langs vliegveld Waalhaven.

Het dorp was omringd door de Nieuwe Maas en de Heijsehaven, waarin diverse woonboten en plezierboten lagen, o.a. zeil en motor zeilbootjes.

Tuindorp Heijplaat was een werkzaam en welvaarend dorp, met een bakkerij van Siem van Gelder, Groenteboer Hordijk, Boekhandel Blom, Melkwinkel van Aad van Gelder oom van Siem, Slagerij van Bokkum.

Als 14 jarige jongen heb ik als hulpje in de Bakkerij van Siem van Gelder gewerkt, vanaf mijn 15de jaar ben ik bij Slagerij van Bokkum gaan werken, dit was voor 1 jaar, daar kreeg je geen opslag maar ontslag, al was je nog zo goed op je werk, daarna, dat staat al beschreven naar de RDM.

Als 18 jarige, ik was toen werkzaam als nageljongen, moesten wij met z’n 24 gezinnen verhuizen naar elders, daar de ouders van die gezinnen ook mijn broer en ik zelf geen werk meer hadden, dan moesten de huizen vrij komen voor de mensen van buiten het dorp die nog wel werk hadden

Ik zelf kreeg geen ontslag, maar moest z.g. kuieren, dat betekende geen werk en geen geld, en dat je elk moment weer opgeroepen kon worden, om te komen werken.

Je mocht ook niet van baas veranderen, daar je geen ontslag had gekregen.

Maar na een paar maanden van verveling ben ik toch maar naar een andere baas gegaan en wel naar de Bakkerij de Vooruitgang.

Hier volgen nog enige gegevens vanuit mijn jeugd:

Er was een de Openbare school, de Christelijke school, de Schippersschool, op de Heijplaat.

Ook was er een Vakteken school in de avond, daar heb ik zelf nog lessen gehad, maar door alle omstandigheden had ik die niet meer nodig

Als junior heb ik ook gevoetbald bij de RDM aan de Rondolaan.

Eerst speelde ik in een C elftal en later in een B elftal, en in het 4de elftal.

Ook heb ik nog een wedstrijd meegespeeld in het Eerste elftal, tegen Coal, dat was op tweede Paasdag, ik was toen  16 jaar en speelde samen met de broers de Jager, Oskam, Vlaanderen, Bart van Ooyen, ja ik heb een fijne jeugd gehad.

In die tijd woonde er o.a. de broertjes Vos, de broers van Vlaanderen, (eerder genoemd) fam. Peskes en  v.d. Stoep, daar ging ik altijd mee om.

Er waren twee families van der Stoep, waarvan er een is omgekomen bij de brand op de Vimeira, een Engelse Tanker, die reeds enige maanden opgelegd lag bij de RDM, dat is als er geen werk of vracht meer voor is, zo wordt dat genoemd.

Bij de brand die plaats vond na de winter in 1929 waarbij meerdere slachtoffers zijn verbrand, waren ook ene Hardenbol en v.d. Stoep bij de slachtoffers.

De brand werd veroorzaakt doordat stoomslepers het schip moesten verhalen, om plaats te maken voor een nieuw gebouwd schip.

De brand werd veroorzaakt doordat er vonken in het ruim van het schip kwamen, veroorzaakt door de sleepboten, een verhaal op zich zelf.

Ik weet nog van een blikseminslag bij dr. Venebos aan de Courzandseweg 49, deze woning had nog een rieten dak.

Ik zelf heb ook nog het een en ander meegemaakt o.a. met mijn linker voet onder de melkwagen van oom Adrie van Gelder.

Een halve klinker op mijn hoofd, bij het z.g. Koten, 4 stenen op 4 hoeken en een steen in het midden, die raapte ik juist op, toen een van de broertjes Keemink zijn steen te vroeg gooide, het litteken is nog steeds te zien.

Ook ben ik in februari 1929 onder de ijsschotsen terecht gekomen en door mijn vriendjes gered, de ijspegels hingen aan de pijpen van mijn broek en niemand thuis.

Ook gingen wij vissen in het slootje bij de sluis, maar boer Lodders wilde dat niet hebben en joeg ons met de riek of emmers water weg.

Maar wij konden genoeg spelen zoals hoepelen met de velg van een fietswiel, steppen met de step van de Ouden, zo hete die jongen, of varen in een kano van de jongen van Stoopman, die vader had een hogere positie dan mijn vader.

Mijn vader moest hard werken als Klinker aan honder.

Hier nog enkele gegevens van de bewoners.

Je had zwemmeester Donkers, baas Noordzij, de chef v.d. Pols van de tekenkamer onderzeeboten.

De dhr. De Ouden was z.g. werkzoeker in het buitenland.

Schepen die averij hadden kwamen dan naar de RDM om gerepareerd te worden.

Dan had Scherpenisse, die met gevaar voor eigen leven, verscheidene arbeiders uit de maas heeft gered (tanker Viemera), eerder genoemd.

Je had cafe den Ouden, waar veel arbeiders gingen eten in de middagpauze.

Cafe Courzand met kegelbaan en biljart en waar Heijplaatse dames, mannen en kinderkoren repetities hielden.

Toen ik 17 jaar was moest ik als aspirant meezingen met mijn broer (21 jaar) en mijn 2 zwagers Joop Kramer en Vleggaar, het was een mooie tijd.

Op het moment dat ik dit schrijf ben ik 89 jaar en zing ik ongeveer 30 jaar, waarvan 5 jaar op een gemengd koor en later ??????? ook nu nog op Prins Alexander, dit is dus heden 2006.

Buiten de RDM had je nog een scheepswerfje van de Hees Bakker aan de Heijplaatweg, in hoofdzaak werden er rijnaken gerepareerd.

Deze werden bij hoog water op z.g. lorries gezet en met een lier naar boven gedraaid, die bediend werden door oudere en jongeren, waarvan ik er een was, omdat als er een schip of scheepje gerepareerd of geschilderd moest worden, mijn vader vooral gevraagd werd te komen draaien en ik vanzelf meemocht.

Pa en de overige andere krijgen fl. 2,50, en de jongere fl. 1,00, zo ging dat in mijn jeugt.

Ik heb nog een foto van een groep bestaande uit kinderen van de Heijplaat en een van de openbare school, beide uit de het jaar 1928, waar dus vele namen tegen ziet komen van de eerste generatie van bewoners van Tuindorp Heijplaat.

Wat nu anno 2006 geen dorp van mooie stenen en houten huizen meer is maar een opslag van containers en waar geen scheepbouw meer is, jammer.

Hier nog een gegeven van het omslaan van de zeilboot van de jongens Hiele en Donker in

± november 1930?

Hierbij kwam Donker onder de boot klem te zitten, maar zijn medezeilers waren uitstekende zwemmers, wisten hem van de verdrinkingsdood te redden.

Dezelfde dag mocht ik met de dhr. Smit mee zeilen op een verkleinde tjalk, maar met een groot zeil, nu kan ik niet op de naam komen van de derde passagier, maar die werd op een gegeven moment door het hellende bootje, dat hij het zeil wilde vastzetten, door dat wij bijna water schepte, zo schuin lagen, maar dat zag schipper Smit niet zitten anders waren wij misschien ook omgeslagen, dat is dus niet gebeurd, maar wij waren wel blij en opgelucht dat wij weer veilig aan de wal stapte, aan de z.g. Heijsehaven.

Dit was het wel zo een beetje

                                                                           Namens Cor Hardenbol  2006

okt 08

Foto’s uit een ver verleden van Buurtschap de Heij

okt 07

test 3

test

okt 07

Al deze kleine spullen zijn in het bezit van de Stichting Archief Historisch Heijplaat

  • Zilveren schaal ontvangen bij afscheid van de RDM (Fam. Romijn)
  • Zilveren schaal ontvangen bij afscheid van de RDM (Fam. Romijn)
  • Boot in dok van Aart Bijl 1935 (Fam. Romijn)
  • Bord voor verkoop onderzeeérs aan Australie
  • Bord voor verkoop onderzeeérs aan Chili
  • Afscheid van de RDM
  • Dolfijntjes van de Marine
  • Deze tekening is gemaakt in 1960 door Dhr. Douwe Coldeweijer Hij heeft in de Streefkerkstraat op nr. 57 gewoond
  • OZB Zeehond
  • OZB Hr.Ms. Walrus
  • 2 spellen speelkaarten in koffer
  • Legpuzzel 500 stukjes + boek
  • Legpuzzel 500 stukjes
  • Manchetknopen
  • OZB Moray-klasse
  • OZB Moray-klasse
  • OZB Moray-klasse
  • OZB Walrus-klasse
  • OZB Walrus-klasse
  • Orkonde van Karel van der Pols
  • Schroef en as
  • Strookblokken gebruikt op de tekenkamers
  • 4 Tegeltjes tijdens het 75 jarig bestaan van de RDM 1977

okt 05

Foto’s van de RDM uit het 1961

okt 05

Groepsfoto’s gemaakt op de RDM bij diverse bijeenkomsten

Klik op foto

okt 04

RDM seniorenmiddag in de oude centrale kantine bij de RDM 10 oktober 2019

Deze middag is altijd reuze gezellig om met je oud collega’s weer even terug te gaan naar wat we bij de RDM zoal hebben beleefd en ook weer met je neus op de feiten gedrukt, daar er weer oud collega’s er niet meer bijzijn.

error: Content is protected !!